Met de nieuwe Passat heeft Volkswagen een auto bedacht die in de meeste varianten bijna te fraai is voor Nederland. Al kan-ie wel je caravan naadloos wegzetten.
Al binnen de eerste drie testkilometers op Sardinië met de gloednieuwe VW Passat wist ik: dit is gewoon weer een heel fíjne auto. Net zoals je na de openingssong van een rockconcert kan aanvoelen dat het een ouderwetse topavond wordt. Ja, ‘Das Auto’ zit op al die bochtige strade statali aan de Costa Smeralda meteen goed in de wedstrijd. De Passat stuurt strak, schakelt kordaat (DSG), hij ligt als een Leopard Mark II op de weg en de bouwkwaliteit van zowel het in- als exterieur doet weer niet onder voor die van de Atlantikwall. Al valt het eerste mankement bij bepaalde Volkswagenmodellen soms ook mysterieus samen met de afloop van de fabrieksgarantie.
Maar vraag aan de gemiddelde Nederlandse man of hij misschien een nacht wil doorbrengen met een tipsy Eva Jinek in het Amstel Hotel, een potje mee wil jammen op een Stratocaster met U2 in de Ziggo Dome, een helft wil ballen op de 16-meter met FC Barcelona tijdens de Champions League, of ja, wellicht een rondje IJsselmeer wil doen met de nieuwe Passat en hij zal blind kiezen voor dat laatste. Ook al is het die suffe Polderlandse blue-motionuitvoering.
Want Nederland koestert al sinds de introductie in 1973 een diepe affectie voor de Passat en nu, inmiddels acht modelgeneraties verder, zal het niet anders zijn. Standaard staat er in een review over een nieuwe Passat, of eigenlijk alle Volkswagens, dat ze daar in Wolfsburg liever niet al te veel willen morrelen aan hun winnende teams (van de Passat zijn al 22 miljoen exemplaren verkocht!) en dat ze dus bij elke nieuwe versie slechts subtiel motorische en cosmetische accentjes verleggen. Vaak helemaal waar.
Toch is deze achtste editie voor Volkswagenbegrippen revolutionair aangepakt. Zo zijn de wielen standaard een slagje groter en staat de body nu wat lager (14 mm.) op het wegdek, waardoor hij er sierlijker, bijna feminien uitziet. De plompe blok-op-de-weg-lijnen van de voorgangers is de Passat 8 met deze stilistische meesterzet in elk geval kwijt. De kenmerkende road presence van deze VW (doorgaans defensief, maar met enig opduw- en kleefpotentieel) is gebleven.
Uiteraard zijn de diverse motoren aangepast. Ze zijn krachtiger (natuurlijk), maar ook gemiddeld zo’n twintig procent zuiniger. Een regelrechte primeur is de 2.0 TDI bi-turbo viercilinder met 240 PK die ik op Sardinië bereed. Zoveel umpfh uit een 2.0 dieselblok persen, dat is de concurrentie nog niet gelukt en je kan met dit in een burgerlijk combihuidje verstopte 4Motion-beest tot op de limiet haarspeldjes nemen, of met 238 km/u (ja, dat is de top van de station!) naar Zell am See janken, maar forens je hem dagelijks over de A6 van de Muziekwijk naar de Zuidas dan rijdt ie schappelijk 1 op 20. Kortom, een wonder van vernuft, techniek en milieubewustzijn, deze totaalmotor. Echter, in Nederland anti-autoland zal die bi-turboversie nauwelijks worden uitgeleverd. Want zodra hij bij Gronau per trein ons land binnenrolt, gooit de overheid (welke regering, maakt niet uit) er gelijk 6 (zés) soorten megabelastingen overheen: BTW, de BPM (uniek in Europa), de wegenbelasting, de provinciale opcenten, de bijtelling en ja, dan komen de brandstofaccijnzen (zo’n 70 procent van de literprijs) er nog eens overheen, wéér met BTW erin verwerkt.
Tja. Zo krijgt zo’n wonder van techniek, wat die Passat 2.0 TDI bi-turbo toch is, meteen de kostprijs van een JSF. Jammer. Een staatsgreep? U zegt het. Trouwens, als we hetzelfde beleid zouden loslaten op ons onderwijsstelsel, dan zou iedereen straks gedwongen naar het VMBO moeten, omdat het VWO onbetaalbaar is gemaakt. Maar dit terzijde. Feit blijft dus dat in Nederland de meeste (lease)rijders kiezen voor de bijtellingsvriendelijke 1.6 TDI met 120 PK, oftewel: de blue loser, waar op feestjes immer zo schamper over wordt gedaan. Hoewel, zo weet ik uit ervaring, ook deze krachtbron (tip!) valt te chiptunen, maar eh, laat je werkgever en leasemaatschappij er niet achter komen. Of dat echter bij deze achtste generatie nog nodig is, blijkt later deze herfst als de prestaties van de blue motion officieel bekend worden gemaakt. Een prima bijtellingsalternatief (voorlopig ook nog 20 procent) is de nieuwe 1.4 liter TSI benzinemotor, die twee cilinders vrijaf geeft bij een machtige belasting.
Ook hier is 1 op 20 dus lachend mogelijk, terwijl je met 150 PK wel in het linkerrijtje van de Nederlandse verkeerscompetitie staat. Daarbij wil ik wel de kleine aantekening maken dat het turbootje alles in de strijd moest gooien om die vele Passat-kilo’s (bijna 1400) over de uitdagende parcourtjes aan de Costa Smeralda te sleuren. Eerlijk is echter eerlijk: vergeleken met zijn voorgangers is deze Volkswagen Passat 85 kilo (toch een halve Irene Moors) lichter geworden. Welke motor je ook neemt, je wordt immer getrakteerd op weer zo’n degelijk, clean en onwrikbaar VW- interieur, dat nu met het optisch doortrekken van de lamellen van de luchtroosters op het dashboard weer een extra chique touch heeft gekregen. Dat gaan veel merken straks kopiëren.
Ook fraai: alle klokjes zijn nu volledig digitaal en tussen de toerenteller en de snelheidsmeter is ruimte voor een dynamisch en full color infodisplay, dat qua kraakhelderheid niet onder doet voor een tablet. Je kunt er live file-info op door laten komen, maar ook een navigatiescherm. Maar goed, die heb je ook al op dat gigantische TFT-scherm van het infotainmentsysteem op de middenconsole. Ben je vrouw, dan kun je via een head-up-display (yep, ook nieuw hier) voor de derde maal extra bewegwijzering oproepen. Wellicht wat veel.
Het is wel duidelijk wat voor geurvlaggen Volkswagen met haar bestverkochte auto wil achterlaten: koop vooral geen BMW 320/520-serie touring meer, want al die premiumfacilititeiten, die hebben wij eveneens op onze nieuwe Passat. Ondertussen worden de vaste klanten weer niet te veel afgeschrikt door al die luxe, want het ontwerp is zeer ingetogen en de rijeigenschappen blijven vooral veilig/serieus. Bovendien, wil je low-premium, dan neem je de goedkopere Skoda Superb (in 2015 komt er een nieuwe, maar dit tussen haakjes) en wil je per se high-premium, dan neem je de (gefacelifte) A6. Volkswagen AG lijkt daarmee opeens zijn segment te hebben gecreëerd. En ja, de fraaiste versies van de Passat (de 2.0 TDI bi-turbo, de Alltrack) zullen – helaas – van achteren gepakt worden door onze fiscus en dientengevolge nauwelijks alhier te zien zijn.
Maar er is toch één exclusief pluspuntje voor Nederland: deze wagen is leverbaar met een zogenaamde trailer assist. Dit systeem zorgt er voor dat je nooit meer de risee van de camping bent, omdat je voor de zoveelste keer met je sleurhut tijdens het insteken op je staplaats jammerlijk bent geschaard. Deze trailer assist is namelijk monkey proof en parkeert je aanhanger bijna automatisch voor je. Hoe onhandig je zelf ook manoeuvreert. Kijk, dat maakt de pittige Passat-prijsstelling (30.190 euro voor de 1.4 TSI-instapper met 125 PK) te billijken, bovendien: zie het vooral als een diepte-investering: de restwaarde van VW’s blijft hoog. Ook niet onbelangrijk: deze bolide wordt niét – zoals steeds vaker in de mondiale auto-industrie – geassembleerd in een blote voetenland of een karpatenregio, maar gewoon net bij ons landje om de hoek, in het noeste Noord-Duitse Emden.
